niedziela, 6 stycznia 2019

Troll ogląda #30 - Pox on this another world!

Isekai (po japońsku: 異世界, dosłownie „inny świat”) - szalenie popularny w Japonii podgatunek fantastyki. Główną cechą charakterystyczną jest przeniesienie (przyzwanie, reinkarnacja, uwięzienie itp.) głównego bohatera do świata równoległego (często istniejącego jako fikcyjny w ramach świata przedstawionego w utworze). Zazwyczaj bohater zachowuję pełną wiedzę (pamięć, czasem nawet jakieś obiekty) sprzed momentu przeniesienia, a często zyskuje nowe (zwykle szalenie potężne) zdolności w nowym świecie. Gatunek wybitnie eskapistyczny, nawet jak na fantastykę. 

Takie wyprawy do innego świata nie są w kulturze niczym nowym. Swego rodzaju isekai była już Alicja w Krainie Czarów czy Czarnoksiężnik z Krainy Oz. Na pewno były nim Kroniki Narni i Bracia Lwie Serce. Ale to Japończycy zakochali się w isekai do szaleństwa. I, jak to zwykle z przypadkami szaleństwa bywa, doprowadzili gatunek do wynaturzenia. Do "innego świata" trafiali już wszyscy, na wszystkie możliwe sposoby. Bohaterowie reinkarnowali się jako pająki, szlam, automaty na monety i gorące źródła. Powstały utwory dekonstruujące gatunek (jak Re:Zero czy Hai to Gensou no Grimgar). Wydawcy zauważyli przesyt rynku i zaczęli odmawiać przyjmowania historii z gatunku isekai do konkursów (jak Kadokawa Shoten w 2017 r.). 

Krótka analiza fenomenu isekai, by Gigguk

Ciekawostka: jednym z pierwszych tekstów, jakie troll popełnił (beletrystycznych - wówczas jeszcze uważałem, że umiem je pisać) było opowiadanie fantasy, w którym protagonista ...przenosił się z naszego do innego świata. Kto jest bez winy, niech pierwszy rzuci kamieniem.

Nie znaczy to bynajmniej, że troll isekai nie lubi. Wręcz przeciwnie. Przeczytałem i obejrzałem całkiem sporo utworów z tego gatunku i nadal szukam kolejnych. O ile są dobrze napisane. Ale nawet te złe zdarza mi się konsumować, w charakterze guilty pleasure. Przy czym seria, której zdecydowałem się poświęcić niniejszy wpis, należy do tych dobrych. Lub przynajmniej zabawnych.

Kazuma Satou, hikikomori (osoba dobrowolnie i długotrwale odcinająca się od społeczeństwa, unikająca osobistych kontaktów społecznych, praktykująca samowykluczenie/wycofanie społeczne), w absurdalnych i poniżających okolicznościach rozstaje się z życiem. Po drugiej stronie czeka na niego wyraźnie rozbawiona sytuacją bogini Aqua, oferująca mu możliwość odrodzenia w świecie fantasy. Jeśli zgodzi się podjąć walkę z zagrażającym temu światu Władcą Demonów, będzie miał ponadto prawo do zabrania ze sobą do innego świata jednej potężnej rzeczy. Zirytowany kpiarską postawą bogini Kazuma oświadcza, że w takim razie zabierze ją ze sobą. Ku jawnej i bezbrzeżnej rozpaczy zainteresowanej.

Oficjalny trailer - oglądać z napisami!

W ten sposób rozpoczyna się fabuła serii anime Kono Subarashii Sekai ni Shukufuku wo! (ang: KonoSuba: God's Blessing on this Wonderful World!), będącej ekranizacją serii powieści (ligth novel) pod tym samym tytułem, autorstwa Natsume Akatsukiego. Poszczególne tomy ukazywały się w Japonii od 2013 roku (15 tomów do chwili obecnej), a od 2017 r. także w tłumaczeniu na angielski (tom 8 ma się ukazać w tym roku). Seria okazała się hitem, dorobiła się kilku spin-offów, adaptacji w postaci mangi (do chwili obecnej 8 tomów w Japonii, 8 tom wydania angielskiego również ma ukazać się w tym roku) oraz - będącej bohaterką tego wpisu - serii anime. Konkretnie dwóch sezonów serii telewizyjnej, dwóch odcinków OVA. I filmu, zapowiadanego na ten rok.

KonoSuba jest mocno absurdalną komedią fantasy, naśmiewającą się z motywów i tropów obecnych tak w gatunku ogółem, jak i w samym podgatunku isekai. Kazuma nie ma najmniejszej ochoty ratować świata, wszelkie działania podejmuje wyłącznie dlatego, że zmuszają go do tego okoliczności. Najchętniej nie opuszczałby spokojnego domu. Aqua jest pyskata, zadufana w sobie i tchórzliwa, ale ma jasną motywację do działania (tylko pokonując Władcę Demonów może uzyskać prawo powrotu do krainy bogów) i zazwyczaj jest motorem zdarzeń. Do naszych bohaterów szybko dołączają dwie lokalne postacie: Megumin, czarodziejka zafiksowana na potędze magii zniszczenia (do tego stopnia, że odmawia rzucania jakichkolwiek innych czarów, nawet pomimo faktu, że już pojedynczy czar magii zniszczenia ("Explosion!") całkowicie wyczerpuje jej siły mentalne i fizyczne) i Darkness, wojowniczka mająca problemy z trafieniem mieczem w jakikolwiek cel, za to z podejrzaną przyjemnością wystawiająca się na wszelkie ciosy przeciwników. Hilarity ensues.

Nasza dzielna drużyna
od lewej: Aqua, Kazuma, Megumin i Darkness

Postacie odegrane są fenomenalnie. Jun Fukushima jako Kazuma ("Hai, hai, Kazuma desu.") wyraźnie jest jedynym normalnym wśród obłąkanych. Zadziornej Megumin w wykonaniu Rie Takahashi mogę słuchać godzinami ("Ex-pu-ro-sion!"). W głosie Darkness/Ai Kayano słychać niezdrową fascynację bólem i upokorzeniem. A Sora Amamiya jako Aqua jest we właściwym stopniu wkurzająca.

Graficznie jest nietypowo. Projekty postaci w poszczególnych odcinkach różnią się od siebie: w nieparzystych są bardziej karykaturalne niż w parzystych. Jest to efektem powierzenia przez Studio Deen pracy nad serią równolegle dwóm głównym animatorom. Nie powiem, obie wizje mi się podobają i pasują do absurdalnego charakteru serii. Ciekawe jak będzie z filmem, za który odpowiada studio J. C. Staff.

Wypada także wspomnieć, że seria jest jawnie adresowana do męskiego odbiorcy i zawiera sporą dawkę wizualnego fanservice'u. Podskakujące biusty, absurdalnie głębokie dekolty, cały odcinek o sukkubach, sukienka Aquy, perypetie Kazumy z nauką umiejętności "Kradzież" czy masochizm i fantazje Darkness balansują na krawędzi dobrego smaku, nie przekraczając jej jednak. Co innego zawartość pierwszego OVA...

Jeżeli jednak niestraszne Wam, Szanowni P.T. Czytelnicy, żarty o zabarwieniu erotycznym i lubicie komedie fantasy - koniecznie zainteresujcie się tym tytułem. Nie pożałujecie.

Jako ciekawostka na koniec: jeszcze w tym roku zostanie wyemitowana seria anime Isekai Quartet, będąca crossoverem i parodią czterech dużych franczyz isekai: Overlorda, Re;Zero, Youjo Senki i własnie KonoSuby. Parodia parodii? Brzmi co najmniej intrygująco, ciekawe jak wyjdzie w praniu. Troll nie omieszka sprawdzić i poinformować.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz